Kiedy otrzymujemy coś od Boga i trzymamy to egoistycznie dla samych siebie, umieramy duchowo. Zaciśnięta pięść jest adekwatnym symbolem rasy Adama – zagarnianie tego co się da i trzymanie się tego kurczowo. Jezus miał otwartą dłoń na krzyżu Kalwarii i my też powinniśmy mieć. Izraelici byli pouczeni, że „...Celem dziesięciny było nauczyć ich aby Bóg był zawsze na pierwszym miejscu w ich życiu” (Księga Powtórzonego Prawa 14:23 Living Bible). W nowym przymierzu, nie ma nakazu dawania dziesięciny, gdyż Jezus powiedział, że musimy być gotowi oddać 100% ( a nie tylko 10%) by być jego uczniami (Łukasza 14:33). Żadna z części naszych pieniędzi nie jest już nasza. Wszystko należy do Boga. To nie oznacza, że mamy oddać wszystkie pieniądze na Boże dzieło. Jednak musimy rozpoznać, że wszystko należy do Boga. Kiedykolwiek wydajemy też pieniądze na nasze potrzeby, powinno to być na chwałę bożą (1Koryntian 10:31). Jednak powinniśmy też łożyć na dzieło boże. Ile powinniśmy dawać? Tyle ile możemy dać z radosnym sercem (2 Koryntian 9:7). W nowym przymierzu nacisk jest położony na jakość naszego dawania w przeciwieństwie do starego przymierza gdzie nacisk był na ilość.

Będziemy jednak rząć zgodnie z tym co zasialiśmy (2 Koryntian 9:6). To co dajemy Panu jest jak zasianie ziarna. Jeśli siejemy mało, mało też będziemy rząć. To może być jedna z przyczyn dlaczego wielu wierzących jest w ciągłych problemach finansowych : Nie byli ”szczodrzy„ wobec Boga (Łukasza 12:21). Jest rzeczą niemożliwą by ktoś był szczodry wobec Boga i dla Boga by miał dług wobec niego w czasie gdy jest w potrzebie.

Jezus powiedział „...Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać” (Dzieje Apostolskie 20:35). Czy lubimy otrzymywać prezenty od innych? Jesteśmy więc jak wszystkie dzieci Adama. Jedną z cech osoby, która jest naprawdę bogobojna jest to, że bardziej woli dawać niż otrzymywać. „Sprawiedliwy uwielbia dawać” (Księga Przysłów 21:26- Living Bible). Biblia mówi „żyć będzie, kto darów nie znosi” (BT Księga Przysłów 15:27). Nasz umysł musi być odnowiony abyśmy nie lubili otrzymywać darów a kochali obdarowywać.

Inną z przyczyn naszych finanowych trudności może być nasza niechęć by pomóc braciom i siostrom w ich potrzebach. „Kto uszy zatyka na krzyk ubogiego, sam będzie wołał bez skutku.” (Księga Przysłów 21:13). Z drugiej strony „Kto lituje się nad ubogim, pożycza Panu, a On płaci wysokie odsetki za twoją pożyczkę” (Księga Przysłów 19:17 Living Bible). Powinniśmy być jednak mądrzy w tym. Jeśli nie masz mądrości w tej dziedzinie, wtedy lepiej jest dać pieniądze straszym zboru (co do których masz zaufanie) i poprosić ich by rozporządzili tym rozsądnie. Tak właśnie czyniono w pierwszych kościołach (Dzieje Apostolskie 4:34,35).

„Dawajcie, a będzie wam dane... albowiem jaką miarą mierzycie, taką i wam odmierzą” (Łukasza 6:38) to jest prawo Boga, które zdeterminuje czy będziemy mieli obfitość cz też braki. Jeśli jesteśmy hojni wobec innych, Bóg będzie hojny wobec nas. Jeśli jesteśmy skąpi wobec innych, Bóg będzie skąpy wobec nas.

Miłość pieniędzy jest przyczyną tego, że wielu Chrześcijan jest w potrzebie. Wszyscy ludzie kochają pieniądze. Kiedy rodzimy się na nowo, ta miłość pieniędzy nie znika. Jednak jeśli jesteśmy wierni by osądzać samy siebie i oczyszczać się od tego, z czasem ona zniknie całkowicie z naszego życia.